Almost .... pfff

FOR ENGLISH SCROLL DOWN

...as promised a SHORT STORY..

Ja, binnenkort vertrekken we weer naar het dorp in India. Voor degene die dit plekje nog niet kennen, een korte introductie:

Onze vriend Ranjit woont met nog 15 familieleden samen in een huisje in Bhotaka, vrouw, broers, moeder, kindertjes en tante & oom. Tien jaar geleden kwamen hem tegen in moeilijke omstandigheden: een pasgeboren kind met ernstige hazenlip en geen zicht op behandelen; armoede en honger; een hongerloon schaarste aan banen.
Wij wilde hulp bieden, wél met een duidelijke doel: streven naar hun onafhankelijkheid. Het zou een lange weg worden. Maar je gaat er voor of je doet het niet!
Hoe anders het er nu uitziet: Ranjit werkt als journalist voor zijn lokaal gebied kranten, de jongste broer heeft z’n hogeschool afgemaakt, werkt als docent en kan zichzelf onderhouden, een andere broer heeft een winkeltje in dorp – is ook zelf-voorzienend, de kinderen krijgen nu betere scholing en zoon Pupun (inmiddels 11 jaar oud) wordt langdurig behandeld voor zijn hazenlip. En Ranjit zet zich ongestoord in voor het wel-en-wee van de dorpsgenoten.
We verheugen ons op om ze te zien. Het gaat de familie steeds beter. Helemaal onafhankelijk zijn ze niet; het gaat zeker de goede kant op.
Over de jaren heen hebben we steeds meer dorpelingen leren kennen. We hopen ze een beetje steun te kunnen bieden. Met hulp van onze families, kennissen, werkgevers en collega’s zijn er al enkele kleine projecten gerealiseerd: 3 waterputten zijn geslagen, laptops voor de school, fruitbomen geplant op de schoolplein, Waka Waka zonnepaneel lampjes aan enkele mensen uitgedeeld.

Het dorp zelf, een stevige dag rijden van Calcutta in oost India, is arm zoals zovelen in Orissa. Het ligt in een delta gebied. Het land kan de dorpelingen soms goedgezind zijn als de gewassen na een gunstig seizoen geoogst kunnen worden. Regelmatig hebben ze te maken met terugkerende overstromingen tijdens steeds heftiger moesson regens.
Die van oktober, in de nasleep van orkaan Phaillan, hebben weliswaar geen dodelijk slachtoffers gehad, maar brachten leed onder veel dorpelingen, met weggespoelde gewassen en schade aan woningen. Veel van de getroffen families zitten aan de laagste inkomensgrens; de inkomsten van de meesten komt van het land en varieert tussen € 0,65 en € 2,20 per dag. De dagelijkse maaltijd van de aller armste boerenfamilies bestaat uit een ontbijt van rijstewater – rijst geweekt in water, puur om de maag te vullen – voordat ze het land opgaan. En een avondmaal van rijst met linzen en de groenten van het seizoen. Voor deze mensen geen sociale voorzieningen waar ze op terug kunnen vallen om zo'n slechte periode te overbruggen. Tegen overstromingen kunnen we weinig doen. Wel kunnen we helpen met verlichting.
Door voortdurende stroomuitval zijn de meeste mensen aangewezen op het gebruik van kerosine lampen voor verlichting. Deze zijn gevaarlijk (veel ernstige ongelukken met brandwonden), ongezond (miljoenen vrouwen en kinderen inhaleren het equivalent van twee pakjes sigaretten per dag) en duur, tot 20% van het inkomen.
Voor de meest getroffen dorpelingen is een Waka Waka lamp een uitkomst.
Waka Waka betekent in het Swahili 'schitterend licht', is een toepasselijke naam. Het is de meest efficiënte zonnepaneel-led lamp ter wereld. Na een dag opladen in de zon geeft het minimaal 16 uur uitstekend leeslicht. Het is bedacht en ontwikkeld door Nederlanders en draagt bij aan het beter bereikbaar maken van een veilige en goedkope lichtbron in ontwikkelingslanden. Antilope Outdoor in Alblasserdam heeft ons ontzettend fijn geholpen. Ze zijn een actie begonnen waarbij voor elke verkochte Waka Waka lamp, zij een doneren aan het dorp. Wat zullen er veel mensen hier gelukkig van worden.


~~ ~~

Yep, we’ll shortly be taking off to our village in India. For those who don’t yet know about this place, here’s a short introduction:

Our friends Ranjit lives together with another 15 family members in their home in Bhotaka. We met each other 10 years ago when he was experiencing hard times: a newborn son with a serious form of cleft palate (and no prospect of treatment), the family was experiencing poverty and hunger, barely had an income and no job prospects.
We wanted to help with a very clear goal: striving towards their independence. It was a long-term goal. But, you do it well or you don’t do it at all.
Their situation has improved considerably and continues to do so: Ranjit works as a journalist for both the local and state newspapers; the youngest brother has completed his technical education and is self-supporting; another brother has a small shop in the village and can also look after himself and his family; the children attend better schools; and Pupun, now 11 years old, continues his long-term therapy. In a few years he’ll be able to have his final operation. And Ranjit is committed to the welfare and wellbeing of his fellow villagers. We’re very much looking forward to see them. The family isn't yet fully independent but are headed in the right direction.
Over the years we’ve gotten to know many of the villagers. We’re hoping to give them a little extra support. Thanks to our families, friends, employers and colleagues we’ve been able to do a few small projects: there are now 3 water wells for the farmers, the school has several laptops, there are fruit trees on the school grounds and a few years ago a number of people received Waka Waka solar lamps.
The village itself, 400 km south of Calcutta, is poor. Like so many villages in Orissa. The delta landscape makes for fertile ground that in a good season produces well. More often than not the frequent floods in the monsoon seasons wash a great deal of the crops away. They seem to increase in intensity each year.
The experience in October, following Cyclone Phaillin, was devastating for many. Though there was no loss of life material damage was widespread, hitting the poorer with their mud brick homes the heaviest. Many of the stricken people live below the poverty line; their income is dependent on what comes from the land. They eat basic meals – rice water for breakfast (rice soaked in water, purely to fill the stomach) before they start off for the fields, and a dinner consisting of rice and lentils with vegetables of the season. These people have no social security to fall back on in bad times. We can’t stop the floods. But we may give a little assistance with lighting.
With frequent power cuts most people use kerosene lamps for lighting. These lamps are dangerous (many serious burns), unhealthy (millions of women and children inhale the equivalent of 2 packets of cigarettes a day), and expensive, up to 20% of their income.
For the most effected people the Waka Waka Solar lamp is a godsend.
Waka Waka is Swahili for ‘bright light’, a well-chosen name. It’s the most efficient solar-led lamp in the world. After charging up in the sun for a day it gives between 16-80 hours of light. It was developed by 2 Dutch people, and helps many people in developing countries with safe and free lighting. Our local sport shop has been very helpful. For every Waka Waka lamp they sell, they donate one to the village. We’re more than grateful for their generosity.